قلعه ی حیوانات

قلعه حیوانات

“مزرعه حیوانات” که در ایران به نام قلعه حیوانات هم شناخته میشه رمانی پادآرمان شهری و یکی از نمونه های ادبیات رمزی هست. این کتاب در جریان جنگ جهانی دوم (۱۹۴۵ میلادی) توسط “اریک آرتور بلر” با نام مستعار جورج اورول، در انگلستان و به زبان انگلیسی نوشته شد اما حدود ۵ سال طول کشید تا به شهرت برسه. حالا قلعه حیوانات به یکی از سرشناس ترین و پرفروش ترین کتاب های جورج اورول تبدیل شده.

مضنون داستان سیاسی _ اجتماعی هست و بسیاری این کتاب و جریانات اون رو نمادی از انقلاب روسیه میدونن. اورول با نگارش این کتاب قصد داشته داستان انقلاب شوروی رو جوری بیان کنه که همه بتونن بفهمن، حتی اگه چیزی از تاریخ سر در نمیارن.

درواقع جناب جورج اورول در این کتاب، به طور غیرمستقیم نشون داده که چطور بهشتِ ادعایی انقلاب های مردمی نهایتاً به دوزخی ابدی و غیرقابل تحمل تبدیل میشه.

 

خلاصه ای از کتاب:

داستان اینطور شروع میشه که شبی میجر پیر (خوک نر)، حیوانات مزرعه رو دور خودش جمع میکنه تا با اونها از رویایی که در سر داره حرف بزنه؛ رویای انقلاب. اینکه تمام حیوانات مزرعه، بدون کنترل هیچ انسانی در کنار هم با شادی زندگی کنن و “برابری” و “رفاه” در مزرعه حرف اول رو بزنه. حیوانات با شور و شوق زیاد از این ایده استقبال کردن و به امید ساختن چنین بهشتی هیاهویی به پا شد.

میجرِ پیر سه شب بعد از این صحبت ها میمیره و حالا سه خوک جوان تر رهبری حیوانات رو به دست میگیرن. انقلاب اونها با موفقیت روبرو میشه و مزرعه دار (آقای جونز) رو از مزرعه فراری میدن.

در ابتدا همه چیز به خوبی پیش میرفت اما به مرور همه چیز تغییر کرد. خوک ها هم مثل آقای جونز ولی با شدت بیشتر، به بهره وری از حیوانات مزرعه میپردازن و برابری حیوانات ندیده گرفته میشه. حالا دیگه چیزی از آرمان اولیه باقی نمونده. هفت قانونی که در ابتدای انقلاب تصویب کرده بودن، نادیده گرفته میشه و تنها یک قانونِ تحریف شده باقی میمونه؛ همه ی حیوانات باهم برابرند اما بعضی برابر ترند!

 

قسمتی از متن کتاب:

برای اسکوئیلر مشکل نبود که به حیوانات ثابت کند درواقع کمبودی نیست و مقتضیات ایجاب کرده است که در میزان جیره بندی تعدیلی به عمل آید (اسکوئیلر همیشه کلمه “تعدیل” را بکار میبرد، نه “تقلیل”.) اما با مقایسه با زمان جونز همه چیز ترقی کرده بود. اسکوئیلر به سرعت اعدادی پشت سر هم می خواند تا به حیوانات نشان دهد حالا از زمان جونز جوی بیشتر، یونجه فراوان تر و شلغم زیادتری دارند، ساعت کمتری کار می کنند و آب آشامیدنی شان گواراتر، عمرشان طولانی تر، بهداشت نوزادان بهتر شده است، در طویله کاه بیشتر دارند و مگس کمتر آزار می دهد. حیوانات تمام این مطالب را باور می کردند. درواقع خاطره دوره جونز تقریباً محو شده بود.