نیلوفر و مرداب

نیلوفر و مرداب 

تیچ نات هان راهب بودایی، فعال صلح‌طلب، نویسنده‌، شاعر و معلم ویتنامی است. وی به‌عنوان «پدر ذهن‌آگاهی» شناخته می شود.

تیچ نات هان در کتاب نیلوفر و مرداب رنج و شادی را لازم و ملزوم یکدیگر می داند و راه هایی برای کنار آمدن با رنج بدون غرق شدن به وسیله آن را معرفی می کند.

او در مقام آموزگاری هنر شادکامی را به ما آموزش می دهد و به ما کمک می کند تا شگفتی هایی که هم در درون و هم در اطراف ماست دوباره ببینم و از آن ها تاثیر بپذیریم ، همان شگفتی هایی که در گذر زمان آن ها را بدیهی انگاشته و نسبت به آن ها بی توجه شده ایم .

او در این مسیر به ما یاد می دهد درنگ کنیم ، تنفس ذهن آگاهانه و تمرکز عمیق  داشته باشیم و از این می گوید چگونه این اعمال می توانند

نیروی ذهن آگاهی را در بطن زندگی روزانه مان خلق یا بیدار کنیم .

به کمک ذهن آگاهی و نیروی حاصل از آن ، می توانیم درد و رنج مان را در آغوش بگیریم و به آرامش برسیم .

می توانیم همچون نیلوفری که در مرداب می شکوفد ، بی درنگ حدی از آزادی ذهنی و ضمیر شفاف تر را برای خود به ارمغان بیاوریم.

 

 در بخشی از کتاب نیلوفر و مرداب می خوانیم 

رنج و شادی، هر‌دو، ماهیتی طبیعی دارند، به این معنا که ناپایدار هستند و مدام تغییر می‌کنند. هنگامی که گُل پژمرده می‌شود به کود تبدیل می‌شود. آن کود دوباره به روییدن گُل کمک می‌کند. و شادی نیز به همین شکل، طبیعی و ناپایدار است. شادی تبدیل به رنج می‌شود و رنج نیز تبدیل به شادی.

اگر عمیقاً به یک گُل بنگرید، درمی‌یابید که در فرایند رشد آن عواملی غیر از خودش دخیلند. ابر در این فرایند دخیل است. البته که می‌دانیم ابر و گُل یکی نیستند! اما بدون ابر گُلی هم وجود ندارد. اگر ابر نباشد پس بارندگی‌ای نیست و گُلی نمی‌تواند برویَد لازم نیست رؤیاپرداز باشید تا بتوانید تأثیر حرکت ابرها را در ژرفنای فرایند رشد گُل دریابید، زیرا این حقیقتی واضح است.

نور خورشید هم همین‌طور. نور خورشید چیـزی غیر از گُل است اما بدون آن رشد گل میسر نمی‌شود.

اگر همین‌طور عمیق به گُل نگاه کنیم، بسیاری چیزهای دیگر نیز، مانند خاک و مواد معدنی، می‌بینیم که بدون آنها نمی‌تواند رشد کند. یک گُل به‌تنهـایـی نمی‌توانـد وجـود داشـته باشـد. تنهـا در همـزیسـتـی با نـور خورشید، خاک، و باران است که گُل رشد می‌کند و هیچ‌کدام را نمی‌توان نادیده گرفت.