شفای زندگی

شفای زندگی

کتاب شفای زندگی، اثر لوئیز ال هی، به افرادی پیشنهاد میشه که در صدد بهبود بخشیدنِ زندگیشون هستن و برای خودشون احترام و ارزش زیادی قائلن.

لوئیز نویسنده‌ی کتاب پرفروشِ شفای زندگی، در زمینه خودیاری و مسائل متافیزیکی، مربی و معلم هست و فعالیت های زیادی کرده. او بیشتر از ۲۵ ساله که به مردم دنیا برای کشف استعداد و قدرت درونیشون کمک میکنه و باعث شکوفایی خلاقیت و رشد شخصیتی هزاران آدم شده.

او بنیانگذار و رئیس موسسه “هی هاوس” هست و برای اینکه ایده هاش رو به گوش دنیا و عموم برسونه، چندین CD و کتاب و محصولات مرتبط رو ارائه داده.

همه چیز از خودمون شروع میشه، منشأ چیزهایی که در زندگیمون رخ میده در نهایت خودمون هستیم. اما چقدر در انجام این نقش موفقیم و خوب عمل میکنیم؟

 

خلاصه ای از کتاب:

ایده اصلی این نویسنده اینه که؛ اگر ما بخواییم و اقدام کنیم که از توانایی های ذهنیمون استفاده کنیم تقریبا همه چی قابل تغییره و بهیود پیدا میکنه.

این کتاب به مخاطب این پیام و مفهوم رو میرسونه که؛ خوبی یا بدی کردن به دنیا و آدم ها، توسط طبیعت به تو برمیگرده. با راه و روش های بسیار خوبی که ارائه داده به خواننده کمک می کنه تا به جنگ خیلی از مشکلات و بیماری ها بره.

بهترین پیشرفت و تغییر و رشد، زمانی اتفاق می افته که شما بتونید از زندان ذهن خودتون رها بشید و به درک عمیق رابطه بین ذهن و بدن برسید.

لوئیز به شما کمک میکنه نقطه شروع رو پیدا کنید و به درک درستی از هستی و کائنات برسید. به شما یاد میده چطور در رابطه ها و کار و شغلتون جایگاه بهتری پیدا کنید و رفتار و عملکرد عاقلانه تری داشته باشید.

براتون از تجربیات خودش میگه و با مطالعه‌ی این کتاب انگار که شما نشسته باشید پای حرف یه آدم باتجربه و دنیا دیده! و بخواید از صحبت هاش درس زندگی بگیرید.

 

قسمتی از متن کتاب:

اینکه دست‌تان را به نشانه تسلیم بالا ببرید و با ترس به زندگی آشفته‌تان نگاه کنید و دست به کاری نزنید، روشی‌ست که بیشتر افراد در پیش می‌گیرند. برخی دیگر از دست خودشان یا زندگی عصبانی شده یا در پایان تسلیم می‌شوند.

زمانی که تسلیم می‌شوید، درواقع تصمیم‌تان این است که “تغییر غیرممکن و ناامید کننده است”، پس چرا تلاش کنم؟ برخی نیز بر این باورند که همین مدلی که هستی خوب است، حداقل می‌دانی که درد و رنج‌هایت را مدیریت کنی. درست است که این شرایط را دوست نداری اما حداقل برایت آشنا است و امیدواری که از این بدتر نشود.

از نظر من خشمگین بودن و برحسب عادت این روحیه را داشتن درواقع سر خود کلاه گذاشتن است. صرفا چون برایتان آشناست، دربرابر هر اتفاقی عصبانی می‌شوید و دوباره عصبانی می‌شوید و همینطور به عادت خود ادامه می‌دهید و هرگز حاضر نمی‌شوید که از این حس خشم فراتر بروید.