زنی با موهای قرمز

زنی با موهای قرمز

رمان زنی با موهای قرمز، نوشتۀ اورهان پاموک(نویسنده ی تُرک)، رمانی در ژانر معمایی و اجتماعی و موضوع عشق به خانواده هست که از افسانه ها و اسطوره های داستان های تاریخی کمک گرفته تا رمانی متناسب با موضوعات زمان حال خلق کنه.

درواقع، زنی با موهای قرمز، روایتی ست از شاهنامه ی فردوسی که در قالب و فرم یک داستان امروزی بیان شده و برای ما ایرانی ها جذابیت بسیاری داره، چراکه قسمت کوچیکی از این کتاب در ایران روایت شده.

 

خلاصه ای از کتاب:

این رمانِ جذاب، داستانی ست از جِم؛ پسر جوانی که برای کار و تأمین مخارج دانشگاهش به روستایی در اطراف استانبول میره. جِم در اون روستا شاگرد اوستا محمود چاه کن میشه و از اون جایی که پدرش او و مادرش رو ترک کرده و رفته بود، اوستا محمود رو مثل پدر خودش میدونه. از قضا، در گروه تئاتری در اون نزدیکی، زنی با موهای قرمز حضور داره که در ادامه، ماجراهای عاشقانه ای بین جِم و این زن شاهد هستیم. این عشق زندگی جِم رو برای همیشه تغییر میده!

اما نکته ی جالب اینجاست که در کنار داستان جِم، دو روایت دیگه هم در این کتاب بیان میشه! یکی داستان رستم و سهراب و دیگری روایت اُدیپ شهریار.

 

قسمتی از متن کتاب:

شاهنامه را که می خواندم، بعد از حکایت های اول که درباره ی دیو ها، جانوران، جن و شیطان، ماجراهای پادشاهان و جنگ های سلحشوران جسور بود، نوبت رسید به آدم هایی مثل ما و مسائل پدر، خانواده، زندگی و دولت. آن وقت بود که حس کردم در خانه ی خودم و در موقعیتی آشنا هستم. حکایت ها که پیش می رفت یاد پدرم افتادم و ناخودآگاه شروع کردم به فکر کردن درباره ی اینکه احتمالاً اوستا محمود را کشته ام. این حس وقتی حکایت سهراب تمام شد و حکایت افراسیاب را شروع کردم آشکار تر شد، نا آرامم کرد و فکر کردم کتاب را کنار بگذارم، اما حسی به من می گفت پس از پایان حکایت های این دریای بی انتها معمای زندگی ام حل خواهد شد و به ساحل آرامش خواهم رسید.