ابله

ابله

رمان ابله،مانند سایر رمان های داستایوسکی،یکی از بزرگ ترین و فوق العاده ترین کتاب های ادبیات روسیه و همینطور جهان است.در اینکه رمان ابله یک شاهکار بزرگ است هیچ شکی وجود ندارد اما خاص بودن این رمان به این جهت است که توصیف لحظاتی را انجام می دهد که یک شخص محکوم به اعدام از سر می گذراند و این توصیف در واقع ناشی از تجربیات خود نویسنده است.داستایوسکی در سال ۱۸۴۹ به جرم شرکت در توطئه ای سیاسی دستگیر شد و به یکی از مخوف ترین زندان های مجرمان سیاسی تحویل داده شد و در نهایت به تیرباران محکوم شد.رمان ابله را بخوانید،نه به صرف خواندن بلکه برای اینکه به یک سفر انسان شناسی رفته باشید…

 

خلاصه کتاب:

در رمان ابله داستایوسکی با الهام از تصویری از رنج مسیح،شروع به خلق قهرمانی با “روح زیبا” و پیگیری سرنوشت چنین فردی در هنگام تماس با واقعیت بی رحمانه جامعه معاصرش می کند.رمان زمانی شروع می شود که شاهزاده میشکین بی گناه مبتلا به صرع به سن پترزبورگ می رسد و خود را در شبکه ای از روابط خشونت آمیز و پرشور می بیند که منجر به باج گیری،خیانت و در نهایت قتل می شود…

 

در پایان بخشی از کتاب را باهم میخوانیم:

“در انتهای هر اندیشه جدید بشری،هر فکر نابی یا حتی هر فکر جدی که در هر مغزی ظهور می کند چیزی وجد دارد که هرگز نمی توان آن را به دیگران منتقل کرد،حتی اگر فرد چندین کتاب درباره آت بنویسد؛چیزی باقی مانده است که نمی توان آن را از مغزتان بیرون آورد و برای همیشه با شما می ماند و با آن خواهید مرد،بدون اینکه مهمترین ایده خود را با کسی در میان بگذارید.”