زنان نامرئی

زنان نامرئی

کتاب زنان نامرئی، اثر کرولاین کریادو پرز (نویسنده و روزنامه نگار فعال در حوزه زنان)، به کسانی پیشنهاد میشه که فعال حقوق زنان هستن. افرادی که از نابرابری خسته شده و با کلیشه های جنسیتی مخالفن. و یا کارفرماهایی که دوست دارن در محیط کاریشون برابری و عدالت برقرار باشه.

این کتاب ما رو به گذشته های خیلی دوری میبره تا یاد آوری کنه؛ بشر از ابتدای خلقتش با این گونه تبعیض ها و کلیشه ها و بی عدالتی هایی که زنان رو سرکوب میکنه و آرزوهاشون رو در حصار قرار میده، مواجه بودن. ما در تاریخ صدای زن های کمی رو شنیدیم، اما در عوض زندگی مرد ها به نمایندگی از زندگی کل بشر، بخش عظیی از تاریخ رو از آن خودشون کردن!

خلاصه ای از کتاب :

کتاب زنان نامرئی ما رو با یک مفهوم به نام “شکاف داده های جنسیتی” آشنا میکنه. این یک حفره بزرگه که روزمره و لحظات زندگی زن ها رو تحت تاثیر قرار داده.

این تاثیر گاهی میتونه خیلی جزئی باشه؛ مثل زمانی که زن ها در مطب هایی که مطابق با درجه حرارت مردها تنظیم شده میلرزن! یا تلاش برای رسیدن به قفسه های بالایی که با توجه به قد مرد ها تنظیم شده!

اما گاهی میتونه خیلی خطرناک باشه؛ مثل تصادف توی ماشینی که ایمنی زن ها در اون اندازه گیری نشده. یا اگر به یک زن حمله قلبی وارد بشه، ممکنه به راحتی تشخیص داده نشه چون که علائمش غیرمعمول محسوب میشه…

این کتاب نشون میده زندگی زن ها توی دنیایی که بر اساس معیار های مرد ها طراحی شده چقدر کشنده و دردناکه و بهمون ثابت میکنه که جهان هنوز فاصله خیلی زیادی با برابری جنسیتی داره و عصر مدرن که انقدر ادعا میکنه، آرمانشهر فمینیستی نیست و حتی این یک موضوع تصادفی نیست بلکه کاملا عمدی و هماهنگ شده ست.

با مطالعه این کتاب می فهمید که تمام چیزهایی که در قالب واقعیت به شما گفته شده، فقط نیمی از واقعیت های موجود در دنیاست.

بهمون از ضرورت زن ها در دنیا میگه، اینکه جهان به زن های مستقل و آزاد بیشتری احتیاج داره، زن هایی که بتونن نگرانی های مربوط به زنانگیشون رو در پشت پرده های بی تفاوتی، جسارت و شجاعت پنهان کنن.

قسمتی از متن کتاب :

پیلار ویاکورتا،‌ معاون امور زنانِ مجمعِ متحدِ نیروهای غیرنظامی، به گاردین توضیح داد که جلیقه‌های بسیار بزرگ باعث می‌شود افسران پلیس مونث دوبرابر بی‌حفاظ بمانند: این‌جلیقه‌ها آن‌ها را به‌درستی نمی‌پوشانند و «دسترسی افسران زن را به سلاح‌ها، دستبندها و باتوم‌های خود سخت می‌کنند.

وقتی صحبت از شاغلان در خط مقدم باشد، تجهیزات حفاظت شخصی با اندازه نامناسب ممکن است مرگ‌بار باشند. سال ۱۹۹۷ یک افسر پلیس مونث بریتانیایی هنگام استفاده از دربازکن هیدرولیک برای ورود به یک آپارتمان چاقو خورد و کشته شد. او زره خود را درآورده بود، چون وقتی آن را به تن داشت استفاده از دربازکن برایش خیلی دشوار می‌شد. دوسال بعد یک افسر پلیس زن فاش کرد که به‌خاطر آسیب‌های پوشیدن زره‌اش مجبور شده متحمل عمل جراحی برای کوچک‌کردن پستان‌های خود شود. پس از گزارش او ۷۰۰ افسر دیگر از همان نیروی پلیس پیش آمدند تا به جلیقه‌های محافظ معیار معترض شوند. اما با اینکه طی بیست سال گذشته مدام شکایاتی مطرح شده، به نظر می‌رسد اقدامات اندکی صورت گرفته است افسران پلیس مونث بریتانیا کبودی بر اثر استفاده از کمربند تجهیزات را گزارش کرده‌اند؛ تعدادی از آن‌ها مجبور شده‌اند به‌خاطر نحوه خوابیدن جلیقه‌های ضدچاقو روی بدن زنانه‌شان فیزیوتراپی شوند..